Abilleira
MICROTOPÓNIMO DO BARRIO
Outeiro das Penas
DA PARROQUIA DE
Cesantes
Este topónimo presenta dúas pronunciacións diferentes: Abelleira e Abilleira. Como palabra derivada da forma estándar "abella", a esperada é Abelleira. Mais na área dialectal en que nos atopamos, é normal o paso dun "e" átono a "i": millor, pior, pidir... Polo tanto, podemos concluír que as dúas formas Abelleira e Abilleira son correctas, a primeira estándar e a segunda dialectal. A palabra abella provén do latín apicula 'abella pequena', que procede da base latina apis (apicultura, apicultor) á que se lle engadiu o sufixo diminutivo latino -ulu, -culu. A terminación en -eiro, -eira procede do latín -ariu, -aria. Trátase dun sufixo moi empregado na derivación de palabras e que lles proporciona distintos significados; neste caso, para denominar lugares onde se encontran animais: tobeira, teixugueira, raposeira etc. Os dicionarios galegos, a partir do de Juan Piñeiro Cuviol de 1876, xa rexistran a forma "abilleira", unhas veces como voz única e outras como variante de "abelleira". Nas definicións que parecen nos diferentes dicionarios podemos observar dous significados distintos, mais, ao mesmo tempo, relacionados entre si.
Outeiro das Penas
DA PARROQUIA DE
Cesantes
Este topónimo presenta dúas pronunciacións diferentes: Abelleira e Abilleira. Como palabra derivada da forma estándar "abella", a esperada é Abelleira. Mais na área dialectal en que nos atopamos, é normal o paso dun "e" átono a "i": millor, pior, pidir... Polo tanto, podemos concluír que as dúas formas Abelleira e Abilleira son correctas, a primeira estándar e a segunda dialectal. A palabra abella provén do latín apicula 'abella pequena', que procede da base latina apis (apicultura, apicultor) á que se lle engadiu o sufixo diminutivo latino -ulu, -culu. A terminación en -eiro, -eira procede do latín -ariu, -aria. Trátase dun sufixo moi empregado na derivación de palabras e que lles proporciona distintos significados; neste caso, para denominar lugares onde se encontran animais: tobeira, teixugueira, raposeira etc. Os dicionarios galegos, a partir do de Juan Piñeiro Cuviol de 1876, xa rexistran a forma "abilleira", unhas veces como voz única e outras como variante de "abelleira". Nas definicións que parecen nos diferentes dicionarios podemos observar dous significados distintos, mais, ao mesmo tempo, relacionados entre si.